1. Առանց փակագծերի և փակագծերում տրված բաղադրիչները, ըստ ընդունված կանոնների, գրել միասին, անջատ կամ գծիկով։
Արագ (արագ), հյուր (ընկալություն), յոթանասուն (երեք), տեղի (անտեղի),մուգ (կարմիր), հյուսիս (արևելք), դեմ (դիմաց), ուշ (ուշ), ըստ (արժանվույն), դուրս
(մղել), ծառից (ծառ), քանի (որ), կողք (կողքի), կապտա (կանաչ), մի (քանի), լեփ
(լեցուն), տեղից (տեղ), լեռն (աշխարհ), երկ (կենցաղ), սպիրտ (այրոց), երկու
(երրորդ), փայտ (փորիկ), հյուսիս (արևմտյան), ի (սկզբանե), փոք (ինչ), հող
(անցում), ծափ (տալ), ոտքից (գլուխ)։
Արագ-արագ, հյուրընկալություն, յոթանասուներեք, տեղի-անտեղի, մուգ կարմիր, հյուսիս արևելք, դեմ-դիմաց, ուշ-ուշ, ըստարժանավույն, դուրսմղել, ծառից ծառ, քանի որ, կողք-կողքի, կապտականաչ, մի քանի, լեփ-լեզուն, տեղից տեղ, լեռնաշխարհ, երկ կենցաղ, սպիրտայրոց, երկուերրորդ, փայտփորիկ, հյուսիսարևմտյան, ի սկզբանե, փոք ինչ, հողանցում, ծափ տալ, ոտքից գլուխ.
ա) Վիշապագորգը հայկական գորգ է, որի շեղացանց հորինվացնում անքում բուսական ու կենանական զարանախշերի տարբեր զուգումներում կարորված է վիշապի վերանարկված, ոճավորված կերպարը։ Վիշապագորգի դաշտում երկայնակի կենտրոնական առանքով դասավորված են բազմազան հորինվաթներով վարդյակներ։ Վիշապները տեղադրված են այդ առանքին զուգահեռ երկու շարքում, յուրաքանչուրում՝ երկուսից չորս հատ։ Նրանց մոտ պատկերված են կենափ ծառեր։ Վիշապագորգին բնորոշ են մեծ չափերը, երիզող մեկ զարագոտին, տիրապետող չորս գույները՝ կարմիր, կապույտ, շախանակագույն, փղուսկրագույն։