Լևոն Ենգիբարյան

В силу относительно небольшого расстояния до нашей планеты  и природных характеристик,Марс , наряду с Луной является самым вероятным кандидатом на основание колонии людей в обозримом будущем. Путешествие к Марсу с Земли требует наименьших энергетических затрат, если не считать Венеры. Человек не сможет прожить на поверхности Марса без защитного снаряжения. Тем не менее, по сравнению с условиями на жарких Меркурии и Венере, холодных внешних планетах и лишённых атмосферы Луне и астеройдах, условия на Марсе гораздо более пригодные для освоения.

Цели

Колонизация марса принисет очень много польз.

1.Из за отсутсвия кисларода там много польезных ресырсов как метал, медь, золота и урана.Так же там можно найти искапаемые.

2.Если на земле произайдет очень опасная котострофа люди смогут вижить на марсе.

3.Марс будет очень хорошим местом для научныь експериментов.

4.Если население людей будет черезчур большим что на земле не останетсья места люди пойдут на марс.

Կակղամորթները շատ նման են խխունջներին:Բայց կակղամորները ապրում են ջրերում:Կակղամորթները լինում են գունավոր:Շատ դժվար է երկու նույն գույնով:Երբ նրանք ուտում են նրանց կերածը թափանցում է:Նրանք ծնվելուց հետո հեռու չեն գնում և սնունդ են փնտրում մոտակա տարացքում:Նրանք սնվում են սպունգերով,հիդրաներով և այլն:Նրանք նաև ունեն թունավոր թշնամի մեդուզաները:Մեդուզաները կրակում են նրանց վրա թույնով բայց նրանց հաստ պատյանը նրանց պաշտպանում է:Մեդուզաին մարսելիս նրանք թույնը պահում են պարկի մեջ և հետո կրակում թշնամիների վրա:

Կար մի կախարդական խոսող ծառ: Մի անգամ մարդը կացինով եկավ որպեսզի նրան կտռի: Բայց նա սոված էր:Ծառը դա տեսնելով նրան առաջարկեց:

-Մարդ արի պայմանավորվենք ես քեզ խնձորներ կտամ դու ինձ քո կացինը:Մարդը հարցրեց:

-Քեզ ինչի համար է պետք իմ կացինը:Ծառն ասաց:

-Որպեսզի դու մեզ չկտրես:Մարդը համաձայնվեց և տվեց կացինը, իսկ Ծառը ուրախացավ և տվեց խնձորները:

Մարդն ասաց. Դե ես գնացի տուն իմ մյուս կացինի հետևից:

Ծառը դա լսելով շատ բարկացավ:

ԱՎԱՐՏ

Me and my family always celebrate easter in my gradnmother and grandfathers house.We always make pilaf and fish.And of course what easter without an eggwar.We choose eggs and fight whit them.REMEMBER always take the smallest eggs they are the toughest one’s.

I had no unknown words in this text

If i were the painter i will do as most of them done just say that im busy.

I dont know i gonna just walk in circles for days and hours,weeks,years,decades

Ծնվել է Ախալքալաքի Գանձա գյուղում՝ հոգևորականի ընտանիքում։ Նախնիները 1830 թվականին Ջավախքում վերաբնակություն էին հաստատել Կարինի Կարճնկոց գյուղից: Տոհմագրությունը սկսվում է տեր Ղազարից, ում թոռը՝ Սուքիասը, ապագա բանաստեղծի հայրն էր: 1897 թվականին Տերյանը մեկնում է Թիֆլիզ , ուր սովորում էին այդ ժամանակ իր ավագ եղբայրները։ Եղբայրների մոտ ապագա բանաստեղծը սովորում է ռուսերեն  ու պատրաստվում ընդունվելու Մոսկվայի Լազարյան ճեմարան։1800 թվականին Տերյանը ընդունվում է Լազարյան ճեմարան, ուր ծանոթանում է ապագայում հայտնի դարձած անձնավորությունների հետ։ Ավարտում է Լազարյան ճեմարանը 1906 թվականին, այնուհետև ընդունվում Մոսկվայի պետական համալսարան, որից կարճ ժամանակ հետո ձերբակալվում է հեղափոխական գործունեության համար ու նետվում Մոսկվայի Բուտիրկա բանտը։ւ

Մանկուց ընտրեցի ճամփորդական ցուպ,
Թողի հայրենի տնակըս ավեր,—
Ահա ես հիմա մի մոլոր ասուպ,
Ես կույր եմ հիմա, մռայլ ու անսեր։

Պայծառ ըղձերը ինձ զուր մաշեցին,
Չըողջունեց ինձ ոչ մի արշալույս,
Ինձ լուռ մոռացան, ինձ չըհիշեցին,—
Ւմ սրտում մեռան սեր, ցնորք ու հույս։

Ես կույր եմ հիմա, անբախտ ու մենակ —
Հավերժում կորած մի մոլոր ասուպ.
Սահում Է կյանքը հյուսելով ժանյակ,
Անցնում եմ վիհեր, լեռներ երկնահուպ,
Ւնձ համար չըկա ժամ ու ժամանակ,
Ես մի մոլորված, մի տխուր ասուպ…

Որ հեղինակը փոշմանում է, որ գնաց իր տնից և կարոտում է իր տունը։Նա մենակ է հիմա։

Վեհապառ-Վեհ ու փառավոր, վսեմ ու պանծալի ոգով տոգորված: Նա իր հողի և տքնության երգն Էր վեհափառ

Ծիծղուն-Ծիծաղուն

Այն աշխհարը ծիծաղկոտ է.Այն տեղ կա արքա և իր փարվանա ամրոցը.

Նրա աղջիկը շատ գեղեցիկ էր.

ԻՄ ԵՐԳԸ

Գանձեր ունեմ անտա՜կ, անծե՜ր,
Ես հարուստ եմ, ջա՜ն, ես հարուստ
Ծով բարություն, շնորհք ու սեր
Ճոխ պարգև եմ առել վերուստ։Անհուն հանքը իմ գանձերի,
Սիրտս է առատ, լեն ու ազատ.
Ինչքան էլ որ բաշխեմ ձրի—
Սերն անվերջ է, բարին՝ անհատ։Երկյուղ չունեմ, ահ չունեմ եսԳողից, չարից, չար փորձանքից,
Աշխարհքով մին՝ ահա էսպես
Շաղ եմ տալիս իմ բարձունքից։Ես հարուստ եմ, ես բախտավոր
Իմ ծննդյան պայծառ օրեն,Էլ աշխարհ չեմ գալու հո նոր,
Իր տվածն եմ տալիս իրեն։

Վերուստ-վերևից

Երկյուղ-վախի զգացում, վախ, ահ:

Գաղափարն այն է որ գրող ուներ անսահման հարստություն և դա իր ընկերներն են և իր սերը և դա ավելի կարեվոր է(ոչ իմ համար)